ISO13485 لوله بینی 10.0mm لوله اندوتراخئالی

• نوک پوشه شده صاف و با دقت شکل گرفته برای کمک به تزریق و برای اطمینان از ایمنی و راحتی بیمار.
• مانیف حجم بالا / فشار پایین کمک می کند تا مهر مانیف فشار پایین کارآمد را برای تزریق در طول تهویه طولانی مدت تضمین کند.
• نشانه های عمق تزریق و اتصال 15 میلی متری

1. مناسب هم برای تزریق دهان و هم بینی است.
2. خط اشعه ایکس از سر به سر اجازه کنترل موقعیت امن را می دهد.
3. چشم مورفی به عنوان یک ویژگی ایمنی اضافی.

تزریق:

• در طول اینتوباسیون، پزشک معمولاً در سر تخت ایستاده و به سمت پاهای بیمار نگاه می کند و بیمار را صاف دراز می کشد.موقعیت بسته به تنظیمات و اینکه آیا این روش با یک بزرگسال یا کودک انجام می شود متفاوت استدر کودکان، اغلب از فشار فک استفاده می شود.
• The endotracheal tube with the assistance of a lighted laryngoscope (a Glidescope video laryngoscope is particularly helpful for people who are obese or if a patient is immobilized with a suspected injury to the cervical spine) is inserted through the mouth (or in some cases، بینی) بعد از حرکت زبان از راه.
• بعد از آن به دقت بین رشته های صوتی به پایین تر تنفسه وارد می شود.پزشک به ریه ها و شکم بالا بیمار گوش می دهد تا مطمئن شود که لوله ی اندوتراخئی به طور تصادفی واردغذاخوری
• نشانه های دیگری که نشان می دهد لوله در موقعیت مناسب است ممکن است شامل دیدن حرکت قفسه سینه با تهویه و مه شدن در لوله باشد.یک دستبند بادکنک برای جلوگیری از حرکت لوله از محل پر شده استسپس لوله را به صورت بیمار می چسبانیم.

بررسي جايگاه درست:

1. وقتی که لوله در جای خود قرار گرفته، مهم است که مطمئن شوید که واقعا در مکان مناسب برای تهویه ریه های بیمار قرار دارد. موقعیت نادرست به ویژه در کودکان رایج است،مخصوصاً بچه هایی که آسیب دیده اند..
2. در این زمینه، پزشکان یک دستگاه دارند که به آنها اجازه می دهد تا تعیین کنند که آیا لوله در موقعیت درست با تغییر رنگ است.یک اشعه ایکس قفسه سینه اغلب انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که قرار دادن مناسب، اگرچه یک بررسی 2016 نشان می دهد که اشعه ایکس قفسه سینه به تنهایی ناکافی است، همانطور که اکسیمیتری نبض و معاینه فیزیکی است.
3. علاوه بر اين که مستقيم از عبور لوله ي اندوتراخيا بين رشته هاي صوتي با ويديو لارنگوسکوپ،نویسندگان این مطالعه یک آشکارساز دی اکسید کربن در پایان مد (کاپنوگرافی) را در بیمارانی که پرفیوژن بافت خوبی داشتند توصیه کردند.، با نظارت مداوم برای اطمینان از اینکه لوله جابجا نمی شود.
4. در شرایط توقف قلبی، آنها استفاده از تصویربرداری سونوگرافی یا دستگاه تشخیص غذاخوری را توصیه کردند.

بعد از روش:

بعد از اینکه لوله ی انتوتراخیال در جای خود قرار گرفت و بیمار به دستگاه تنفس متصل شد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به نظارت بر لوله، تنظیمات،و درمان های تنفسی و مکش را در صورت لزوم فراهم کنید.توجه دقیق به مراقبت از دهان نیز فراهم می شود. به دلیل موقعیت لوله، بیمارانی که هوشیار هستند قادر به صحبت کردن در حالی که لوله در جای خود است، نیستند.